Voor het raam van de rijtjeswoning in een klein Nederlands dorp hangt een regenboogvlag. De slaapkamer van Maryana is ongemoeid gelaten. Die ligt er als vanouds bij, alsof ze elk ogenblik weer tussen de knuffels in het bed kan kruipen of verlangend uit dat raam gaat staren, fantaserend over wat de toekomst zal brengen. De werkelijkheid is compleet anders en nauwelijks te bevatten: dat meisje leeft al meer dan een jaar niet meer. Op zaterdag 14 november 2020 maakte ze, slechts veertien jaar oud, een einde aan haar leven.
In het laatste voicemailberichtje dat Maryana achterliet, waarmee Eindeloos Gepest – Het Verhaal Van Maryana (48 min.) ook opent, klinkt niets door van de diepe wanhoop die ze moet hebben gevoeld. Ook in familiefilmpjes en -foto’s en haar eigen social mediaposts is een heel normaal meisje te zien. Leuk, knap en vol zelfvertrouwen. Toch ontving ze jarenlang nare berichten, waarvan er één steeds weer terugkeerde: jij hebt geen vrienden. En daar bleef het niet bij. Roddels over een Maryanavirus, stenen tegen het raam, openlijke bedreigingen. En de vraag die maar blijft nagalmen: ‘Waarom pleeg je geen zelfmoord?’
Met alle belangrijke mensen uit haar leven (moeder Corita, vader Ed, broer Damiam, oma Bets, familievriendin Caecilia, vriendinnen Rensia en Ine, buurmeisje Dylana, schoolvriendin Jinthe, oude juf Gabrielle en docent Engels Brendan) reconstrueert deze tv-docu het leven van een meisje dat lang niet altijd liet zien wat het (cyber)pesten bij haar aanrichtte. Die tragische geschiedenis wordt geïllustreerd met hoe de puber zichzelf, soms bedrieglijk zelfverzekerd, presenteerde op social media, haar favoriete muziek en de haatberichtjes die ze ontving. Totdat ze het echt niet meer kon verdragen.
Helaas is Maryana’s verhaal geen uitzondering. Elke week overlijdt er een Nederlandse tiener door zelfdoding, zegt Saskia Mérelle, senior onderzoeker bij 113 Zelfmoordpreventie. In die zin is er met de opkomst van social media ook wel echt iets veranderd. Oma Bets verwoordt het treffend: waar kinderen vroeger thuis vaak nog veilig waren voor pesters, hebben ze nu echt ‘geen veilige haven’ meer. Behalve een klein monumentje voor een verloren leven is Eindeloos Gepest dus vooral ook een indringende aansporing om pestgedrag en de gevolgen daarvan héél goed in de gaten te houden.
De DocUpdate 
Ik heb de documentaire gezien, mijn medeleven aan de nabestaanden.
Die vrouw bij de zelfdodungspreventie maakte me echt kwaad, ze zit helemaal aan de verkeerde kant, je moet de oesters aanpakken in plaats van praten met het slachtoffer en vertrekken dat het beter wordt. Actor, had schaduwen en bewijs verzamelen tegen de oesters zodat ze er vrij van komt. Anders verandert er niks. Die vrouw moet zich schamen en ander werk zoeken!
LikeLike
Mijn hart huilt. Arm meisje. Als je dan leest dat de pesters na haar dood haar huis voorbij rijden en dan spottend roepen “ ooo wat ben ik verdrietig”! Dan vraag je je af wat er in dat brein omgaat. In ieder geval gewetenloos, walgelijk, en wat zou je ze graag aan willen pakken. Van hetzelfde laken een pak geven. Ik hoop dat die lui als ze helemaal alleen zijn of in hun bed liggen toch beseffen wat ze hebben aangericht bij dit arme meisje en de mensen om haar heen die zoveel van haar hielden. Wat zij gedaan hebben is niet te vergeven. Heel veel sterkte voor de nabestaanden. Wat was ze mooi! Innerlijk en uiterlijk!! 😢😢🙏
LikeLike