
Thuis, in het dorp Jirania Khola in de Indiase deelstaat Tripura, noemen ze haar Jannat. Dat betekent zoveel als hemel. Roona Begum is zestien maanden oud als ze in april 2013 wordt ‘ontdekt’. Het meisje heeft een enorm waterhoofd. Het is bijna niet om aan te zien. ‘Ze zeiden dat als ze behandeld zou worden, ze zou kunnen leven’, vertelt haar moeder Fatema, die meteen problemen voorziet. ‘We leiden een armoedig leven. Hoe moeten we de zorgkosten betalen?’
Roona moet zo snel mogelijk geopereerd worden. In haar directe omgeving ontbreken daarvoor echter de faciliteiten. Pas als journalisten en fotografen de ‘giant head baby’ in de peiling krijgen en ze een wereldwijde hype wordt, dient zich een uitweg aan: Sandeep Vaishya, een neurochirurg van een ziekenhuis in Delhi, is bereid om een serie operaties uit te voeren, om de hulpeloze peuter van een wisse dood te redden.
Rooting For Roona (41 min.), een rechttoe rechtaan-film van Pavitra Chalam en Akshay Shankar, volgt de pogingen van vader Abdul en moeder Fatema om het kind met de aangeboren afwijking een normaal leven te bezorgen, een proces dat uiteindelijk jaren in beslag zal nemen. En als de laatste operatie zich dan eindelijk aandient, blijkt Roona waterpokken te hebben en moet de ingreep alsnog worden uitgesteld.
De vraag is dan allang of het Indiase meisje, als er verder geen complicaties optreden en ze ook die allerlaatste operatie doorstaat, ooit zal kunnen lopen en praten. Voor Roona en haar ouders zou dat niets minder dan de Jannat betekenen. Dit is alleen de rauwe werkelijkheid, niet de B/Hollywood-verfilming ervan.