Domenico Lucano staat voor de rechter vanwege het verstrekken van verblijfsvergunningen aan illegalen en het onrechtmatig besteden van overheidsgeld. De Zaak Lucano (13 min.) lijkt echter eerst en vooral een politieke aangelegenheid. Een afrekening met het omstreden beleid dat de burgemeester van het Zuid-Italiaanse dorp Riace in gang had gezet.
Lucano’s redenering was tamelijk eenvoudig geweest: we hebben leegstaande huizen en vluchtelingen zonder woning. Één en één is twee, misschien zelfs wel drie. Immigratie in plaats van emigratie. Hij maakte van Riace een opvangdorp, dat in binnen- en buitenland bekend werd en als decor fungeerde voor een aflevering van Tegenlicht en documentaires zoals But Now Is Perfect en It Will Be Chaos.
De regio leefde meteen op, vertelt hij in deze aardige korte docu van Christine Pawlata, die ook meewerkte aan de Tegenlicht-aflevering. Ook in het nabijgelegen Camini zagen ze kansen om de gemeenschap nieuw leven in te blazen. Net als in Riaci begonnen ze daar gebruik te maken van eigen geldbiljetten, met de beeltenis van Martin Luther King, Che Guevara, Gandhi, Bob Marley of Nelson Mandela erop. Daarmee konden de nieuwkomers afrekenen bij plaatselijke ondernemers.
Het bleken plannen waarmee Lucano lof oogstte – en felle kritiek. ‘Ik heb geleerd dat als je bouwt aan een utopie, aan die droom, dat je dan wel elke dag ietsje verder komt’, vertelt hij aan Pawlata. ‘Maar dat je nooit dat prachtige doel bereikt dat je voor ogen stond.’ De man die jarenlang puur optimisme uitstraalde oogt terneergeslagen. Zijn politieke ideaal heeft hem zo’n beetje zijn halve leven gekost.
En nu zou zijn levenswerk ook nog wel eens tot een veroordeling kunnen leiden.
De DocUpdate 